Equidae in Isidore of Seville (Orig. XII 1.38-61): the passage’s sources, method, content and structure

Authors

DOI:

https://doi.org/10.3989/emerita.2017.06.1533

Keywords:

horse, donkey, poney, onager, wild, mule, hinny, stallion

Abstract


Analysis and interpretation of the passage of the Etymologies and of the treated words, including the correction of a few readings, and the revised text. We note its literary sources, and explain the author’s methodology and linguistic conception regarding the etymology and meaning of words. According to the underlying structure and scientific frame in which the text is supported, Isidore distinguishes wild asses and wild horses (onagri and equiferi) from the domestic ones (asini and equi). He divides asses into smaller working donkeys (aselli) and big asses (asini Arcadici), and horses into a vulgar class for pulling carts (ueredus), including a variety of minor size (mannus), and another class of noble saddle-horses, of which he mentions eight races according to their geographical origin. Among the crossbreeds he mentions the mule (mulus), the hinny (burdo) and the cross of a wild ass and a jenny.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Adams, J. N. 1993: «The generic use of mula and the status and employment of female mules in the Roman World», RhM 136, pp. 35-61.

André, J. 1986: Isidore de Séville, Étymologies, livre XII. Des animaux. Texte établi, traduit et commenté, París.

Arévalo, F. 1801: S. Isidori Hispalensis Episcopi, Hispaniarum doctoris, Opera omnia, Roma.

Clark, W. B. 2006: A Medieval Book of Beasts: The Second-Family Bestiary: Commentary, Art, Text and Translation, Nueva York.

Cocco, V. 1942: «Lat. cantherius, 'cavallo castrato' e la nuova base mediterranea kanth - 'curva, rotondità'», Studi Etruschi 16, pp. 390-392.

Cocco, V. 1943: «Caballus: Studio lessicografico ed etimologico», Atti della Reale Accademia d'Italia. Memorie della Classe di scienze morali e storiche, 7.3, pp. 798-832.

Codoñer Merino, C. 1992: Diferencias. Libro I ; introducción, edición crítica, traducción y notas, París.

Codoñer Merino, C. 2002: «La 'etimología' en Isidoro», en Introducción al libro X de las «Etymologiae»: su lugar dentro de esta obra. Su valor como diccionario, Logroño, pp. 47-77.

Corominas, J. y Pascual, J. A. 1987-1991: Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico, Madrid, 6 vols.

Díaz y Díaz, M. C. 1982: «Introducción general» a San Isidoro de Sevilla: Etimologías, Edición bilingüe de J. Oroz Reta y M. A. Marcos Casquero, Madrid, vol. I, pp. 1-257.

Endt, J. 1908: «Isidorus und die Lucanscholien», Wiener Studien 30, pp. 294-307.

Ernout A. y Meillet, A. 19674: Dictionnaire étymologique de la langue latine: Histoire des mots, París.

Espejo, M. M. 1996: Los nombres de color en la naturaleza, Granada. PMCid:PMC167897

Fontaine, F. 19832: Isidore de Seville et la culture classique dans l'Espagne wisigothique, París.

Fontaine, F. 2000: «Compilator», en Isidore de Seville: genèse et originalitè de la culture hispanique au temps des Wisigoths, Turnhout, pp. 329-344.

Gil, J. 1973: «Para la edición de textos visigodos y mozárabes», Habis 4, pp. 189-234.

Gil, J. 2004: «El latín tardío y medieval (siglos VI-XIII)», en Cano, R. (ed.), Historia de la lengua española, Barcelona, pp. 149-184.

Grial, J. 1599: Diui Isidori Hispal. Episcopi Opera Philippi II Cathol. Regis iussu e vetustis exemplaribus emendata, Madrid.

Hildebrand, G. F. 1854: Glossarium Latinum Bibliothecae Parisinae Antiquissimum saec. IX, descripsit, primum edidit, adnotationibus illustravit, Gotinga.

Lindsay, W. M. 1911: Isidori Hispalensis episcopi etymologiarum sive originum libri XX. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit..., Oxford.

Mannhardt, W. 1905: Wald und Feldkulte, Berlín.

Martín, J. C. 2002: La «Renotatio librorum Domini Isidori» de Braulio de Zaragoza (†651). Introducción, edición crítica y traducción, Logroño.

MLW: Mittellateinisches Wörterbuch bis zum ausgehenden 13. Jahrhundert, Múnich, 1967-

Moure Casas, A. M. 1992: «S. Isidoro de Sevilla: el valor de la tradición indirecta de Paladio», CFC(L) 3, pp. 9-22.

Ortoleva, V. 2001: «La terminologia greco-latina per designare le andature del cavallo (con un'appendice sull'etimologia dell'italiano danzare)», IF 106, pp. 126-163.

Pascual Barea, J. 2008: «Razas y empleos de los caballos de Hispania según los textos griegos y latinos de la Antigüedad», en Santamaría Hernández, M. T. (ed.), La Transmisión de la Ciencia desde la Antigüedad al Renacimiento, Cuenca, pp. 117-202.

Pascual Barea, J. 2009: «Un nuevo sustantivo latino en Isidoro de Sevilla (Orig. XII 1.55), mauro, mauronis, 'caballo moro' étimo del español medieval morón», en Conde Parrado, P. P. y Velázquez, I. (eds.), La Filología Latina: mil años más, Burgos, vol. 1, pp. 165-183.

Pascual Barea, J. 2012: «Las propiedades terapéuticas del equiferus desde Plinio hasta el siglo XVI», en Santamaría Hernández, M. T. (ed.), Textos médicos grecolatinos antiguos y medievales: Estudios sobre composición y fuentes, Cuenca, pp. 125-150.

Pascual Barea, J. 2015: «Los veinte nombres de colores de caballos en Isidoro de Sevilla (orig. 12,1,48-55)», en Ferragut Domínguez, C. y Santamaría Hernández, M. T. (eds.), Via ad sapientiam: latín, griego y transmisión del conocimiento, SPhV 17, Valencia, pp. 81-110.

Pascual Barea, J. 2016a: «Asinus y asellus: los dos tipos de asno doméstico en latín clásico», Pallas 101, pp. 279-291. https://doi.org/10.4000/pallas.3960

Pascual Barea, J. 2016b: «Notas al pasaje de Isidoro sobre el mulo y otros híbridos y sobre transmisión al feto de imágenes vistas por la madre», en Santamaría Hernández, M. T. (ed.), Traducción y transmisión doctrinal de la Medicina grecolatina desde la Antigüedad hasta el Mundo moderno: nuevas aportaciones sobre autores y textos, Cuenca, pp. 25-52.

Pascual Barea, J. 2017: «Equiferus hispanus o cebro ibérico: el caballo salvaje de la Península Ibérica desde la Antigüedad a Época Moderna», en Doyen, A. M. y Van den Abeele, B. (eds.), Actes du Colloque «Chevaux, chiens, faucons», Louvain-la-Neuve, 24-26 mars 2011, Lovaina-la-Nueva.

Pauly, A. y Wissowa, G. 1930: Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft, Stuttgart, reed., vol. 28.

Perin, I. 19402: «Onomasticon», en Forcellini, E., Lexicon totius Latinitatis, Padua, vols. 5-6.

Rodríguez-Pantoja, M. 1974: «Notas de ortografía isidoriana», Habis 5, pp. 65-91.

Sofer, J. 19752: Lateinisches und Romanisches aus den Etymologiae des Isidorus von Sevilla: Untersuchungen zur Lateinischen und romanischen Wortkunde, Hildesheim (Gotinga, 19301).

Velázquez Soriano, I. 2003: Latine dicitur, vulgo vocant. Aspectos de la lengua escrita y hablada en las obras gramaticales de Isidoro de Sevilla, Logroño.

Downloads

Published

2017-06-30

How to Cite

Pascual Barea, J. (2017). Equidae in Isidore of Seville (Orig. XII 1.38-61): the passage’s sources, method, content and structure. Emerita, 85(1), 117–140. https://doi.org/10.3989/emerita.2017.06.1533

Issue

Section

Articles

Most read articles by the same author(s)

  • Pablo Toribio, Juan Luis Conde, Julián Méndez Dosuna, José Miguel Jiménez Delgado, Joaquín Pascual Barea, José B. Torres, Luis Alberto de Cuenca, Juan L. López Cruces, Montserrat Camps Gaset, Julián Espada Rodríguez, Book reviews , Emerita: Vol. 86 No. 2 (2018)
  • Juan Piquero, Joaquín Pascual Barea, Irene Serrano Laguna, Rafael Martínez, Eduardo Orduña Aznar, Carmen Morenilla Talens, Dulce Estefanía, Alberto Marina Castillo, Sabino Perea Yébenes, Book reviews , Emerita: Vol. 90 No. 2 (2022)